- dokładać\ się
- несов. do czego 1. вносить вклад во что; принимать участие в чём;2. разг. усердствовать в чём, стараться
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
dokładać\ się
Смотреть что такое "dokładać\ się" в других словарях:
dokładać się – dołożyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} dodawać coś od siebie, mieć swój wkład w coś, brać udział, uczestniczyć w jakimś wspólnym przedsięwzięciu; wspomagać coś (najczęściej finansowo) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dokładać się do utrzymania przedszkola. Dołożyć się do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zrzucać się — Dokładać się lub dorzucać, zwłaszcza finansowo; dawać datek Eng. To contribute, especially a share of some expense … Słownik Polskiego slangu
dołożyć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dokładać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabijać się — I – zabić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} popełniać samobójstwo; odbierać sobie życie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zabić się z miłości, z tęsknoty. Coraz częściej zabijają się dzieci. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dołożyć — dk VIb, dołożyćżę, dołożyćżysz, dołożyćłóż, dołożyćżył, dołożyćżony dokładać ndk I, dołożyćam, dołożyćasz, dołożyćają, dołożyćaj, dołożyćał, dołożyćany 1. «włożyć coś do tego, co już jest; dodać, dorzucić» Dokładać drzewa pod kuchnię. Dołożyć… … Słownik języka polskiego
serce — n I; lm D. serc 1. «mięśniowy narząd, którego praca warunkuje krążenie krwi w układzie naczyniowym; u człowieka, ssaków i ptaków ma kształt spłaszczonego stożka, zwróconego podstawą ku górze, i składa się z dwóch, całkowicie oddzielonych od… … Słownik języka polskiego
mieszać — ndk I, mieszaćam, mieszaćasz, mieszaćają, mieszaćaj, mieszaćał, mieszaćany 1. «zmieniać położenie cząstek substancji płynnej lub sypkiej potrząsając, poruszając tą substancją albo poruszając czymś w tej substancji; łączyć ze sobą w ten sposób… … Słownik języka polskiego
dusza — ż II, DCMs. duszaszy; lm D. dusz 1. «ogół właściwości, dyspozycji psychicznych człowieka, władze duchowe człowieka; psychika, świadomość» Hart, moc, wielkość duszy. Tymczasem przenoś moję duszę utęsknioną do tych pagórków leśnych, do tych łąk… … Słownik języka polskiego
skóra — ż IV, CMs. skórze; lm D. skór 1. «zewnętrzna powłoka ciała kręgowców, pełniąca funkcję ochronną, biorąca udział w termoregulacji, oddychaniu, wydalaniu (pot) i gospodarce wodnej; zawiera receptory wrażliwe na dotyk, ucisk, ciepło, zimno, ból oraz … Słownik języka polskiego
kolor — m IV, D. u, Ms. kolororze; lm M. y 1. «postrzegana wzrokowo właściwość przedmiotu zależna od stopnia pochłaniania, rozpraszania lub przepuszczania promieni świetlnych; barwa» Ciemny, jasny, mocny, żywy, intensywny, jaskrawy kolor. Kolory… … Słownik języka polskiego
zabijać — ndk I, zabijaćam, zabijaćasz, zabijaćają, zabijaćaj, zabijaćał, zabijaćany 1. forma ndk czas. zabić (p.) 2. «doprowadzać do utraty zdrowia, sił; wycieńczać, wyczerpywać» Zabija kogoś samotność, smutek. zabijać się 1. forma ndk czas. zabić się… … Słownik języka polskiego
